ஆணுக்கும் உண்டு sexual harassment

இந்த வார்த்தையை பொதுவாய் பெண்கள் மீதான பாலுணர்வு வன்முறைக்கு பயன்படுத்துகிறோம். சமூகம் சில விஷயங்களில் பார்வையை எந்தளவு வேறுபடுத்திப் பார்கிறது என்பதை இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு தெரிந்தது.
தெரிந்தவர் வீட்டுக்கு சென்று வம்படிக்கும் பொழுது, விஷயம் தெரியுமா என்று ஆரம்பித்தார்கள். இது ஒரு கிராமம் போன்று, சின்ன விஷயங்கள் கூட ஊதி பெருசாக்கப்படும். விஷயங்களில் உண்மை எத்தனை சதவீதம் என்பது கேள்விகுறியே!

விஷயம் என்னவென்றால், விஜய் என்ற பையன் டாக்சியில் முன் சீட்டில் உட்கார்ந்து தனியாய் பயணிக்கும்பொழுது, டாக்சி டிரைவரின் முறை கேடான தொடல், அதனால் அந்த பையன் பயந்து அலறி கீழே குதிக்கப் போகிறேன் என்று கத்தியதும், டாக்சி டிரைவர் வண்டியை நிறுத்திவிட்டு ஓடிவிட்டானாம். இந்த கதை ஒரு வாரமாய் என் மகன் உட்பட பலர் சொல்லிவிட்டதால், நான் முகத்தில் காட்டிய நம்பிக்கையின்மை கண்ட அவர், தன் மகனை அழைத்தார்.

வந்த பையன் படிப்பது எட்டாவது. வந்தவன் " விஜய் என் கிளாசில்தான் படிக்கிறான். அவன் அம்மா அவனுக்கு மொபல் வாங்கி கொடுத்துவிட்டார். நா கூட இனிமேல ட்யூஷன் போகும்பொழுது, பின் சீட்டில் உட்கார்ந்து மொபைலில் பேசிக் கொண்டே போகப்போகிறேன்" என்று பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகளை சொன்னவன், திடீரென்று விழுந்து விழுந்து சிரிக்க தொடங்கினான்.

'ஆண்ட்டி, இன்னைக்கு காலைல பாவம் விஜய், வயிறு சரியில்லைன்னு வாமிட் செஞ்சானா, ஷபீங்கர பையன் விஜய் பிரக்னட் என்று கத்தினான். எல்லாரும் சிரிச்சோம். கொஞ்ச பேரூ விஜய்க்கு கங்கிராஜீலேஷன்ஸ்ன்னு சொல்ல அவனுக்கு பயங்கர கோபம்" சொல்லிக் கொண்டே போக, அவனின் தாயின் முகம் போன போக்கைப் பார்த்து, நானும் இன்னொருத்தியும் எப்படி ரியாக்ஷன் காட்ட வேண்டும் என்று தெரியாமல் பேசாமல் இருந்தோம்.

பதிமூன்று வயது பிள்ளை, இந்த விஷயங்களில் இந்த அளவு ஞானமா? எல்லா தாய்களின் முகத்திலும் பயமே தென்பட்டது. மகனை உள்ளே அனுப்பிவிட்டு, "இந்தகால பிள்ளைகள்!" என்று நீண்ட பெருமூச்சு விட்டவரை சமாதானப்படுத்த "எல்லாம் இந்த டீவியால" என்றேன்.

தொடர்ந்து பேச்சு, இதே பிரச்சனை ஒரு பெண் குழந்தைக்கு ஏற்பட்டு இருந்தால், அதை சிரிக்கும் விஷயமாய் பார்க்கப்படுமா என்ற கேள்வியுடன் ஆரம்பித்தது. அந்த பையன் விஜய்க்கு இதனால் பெரிய மன உளச்சல் இருக்காது, சாதாரண சம்பவமாய் எல்லோராலும் பார்க்கப்படுவதால், பிரச்சனையில்லை என்று சொல்லப்பட்டது.

பேச்சு ஆண்களுக்கான பாலூணர்வு தாக்குதலைப் பற்றி பேச்சு திரும்பியது. அவரவர் காதில் விழுந்த கதையை சொல்ல ஆரம்பித்தோம் கல்லூரியில் ஒரு மாணவிக்கு ஒரு ஆசிரியர் மீது காதல். தான் அவரை கல்யாணம் செய்துக் கொள்ளப்போவதாய் மற்ற மாணவிகளிடம் சொல்லிக் கொண்டு இருந்தாள். ஆனால் ஆசிரியர் முடியாது என்று மறுத்தவுடன், ஆசிரியர் மீது S.H என்று புகார் கொடுத்து விட்டாளாம். பெண் கொஞ்சம் பெரிய இடம் என்றதும், நிர்வாகம் ஆசிரியரை வேலையில் இருந்து நீக்கவிட்டதாம்.

என் பங்கிற்கு எனக்கு தெரிந்த கதையை சொன்னேன். என் உறவினரின் தோழி ஒருத்தியின் மேலதிகாரி, வேலைக்கு வரும் நேரம், வேலை செய்வது, ஒழுங்கு, விடுமுறை என்று மிக கண்டிப்பானவராம். அவரின் கண்டிப்பை பற்றி சொல்லிவிட்டு அவள், " இப்படியே இந்த ஆளு இருந்தா, பேசாம கைய பிடிச்சி இழுத்துட்டாருன்னு கம்பளைண்ட் கொடுத்துடப்போறேன். அப்பத்தா அடங்குவான்" என்று வெகு சாதாரணமாய் சொன்னார். பின்பு அப்படி புகார் கொடுத்தாரா இல்லையா என்று தெரியாது, ஆனால் பெண்கள் இந்த விஷயத்தை பல இடங்களில் தங்களுக்கு சாதகமாய் பயன் படுத்திக் கொள்கிறார்கள் என்பது உண்மை.

விவாகரத்து வழக்கில் மருமகள், பல்கலை துணைவேந்தரான மாமியார் மீது இதே புகாரை சொன்னார். பிறகு சமாதானமாகிவிட்டது. நடந்தது உண்மையோ அல்லது வழக்கிற்காக சொல்லப்பட்ட பொய்யோ அவரால் பிறகு, தந்தைக்கு சமமான மாமனாரை எப்படி சகஜமாய் பார்க்க முடிந்தது?

ஒரு முறை ஆனந்தவிகடனில் எயிட்ஸ் நோயாளியின் துயர கதை போட்டு இருந்தார்கள். இருபதின் ஆரம்பத்தில்சாவை நோக்கி முன்னேறி கொண்டிருந்தார். காரணம் கல்லூரி ஹாஸ்டலில் முதல் வருடம் ராகிங்கிற்கு மூத்தமாணவர்கள், தொழில் பெண்களை ஹாஸ்டலுக்கு அழைத்து வந்து, முதலாண்டு மாணவர்களுடன் வலுக்கட்டாயமாக உறவு வைத்துக் கொள்ள செய்திருக்கிறார்கள். அந்த பெண்களிடமிருந்து இந்த மாணவனுக்கு எச். ஐ.வி கிருமி பரவியுள்ளது.
பதினாறு வயது மாணவன், படிக்கும்பொழுது பயத்தில் உடம்பே நடுங்கியது. பிள்ளைகளை பெற்று இருக்கிறோமே,ஆண் என்ன பெண் என்ன? பொத்து பொத்து வளர்த்த குழந்தைகள், என்றாவது ஒரு நாள் உலகின் பயங்கர முகத்தைப் பார்த்துதானே ஆக வேண்டியுள்ளது?

பேச்சு அடுத்து இந்த விஷயத்தை வைத்து எடுக்கப்பட்ட சினிமா பற்றி பேச்சு திரும்பியது. எனக்கு பழைய ஸ்ரீவித்யா, ஜெய்சங்கர் நடித்த "நூற்றுக்கு நூறு" ஞாபகம் வந்தது. ஆனால் அனைவரும் பேசியது அக்ஷய் கன்னா, ப்ரியங்கா சோப்ரா, கரீனா கபூர் நடித்த "Aitraaz"க்கு திரும்பியது.

தொடரும்.