வேணாம்.. விட்டுடுங்க.. அளுதுடுவேன் to பா.க.ச போட்டிக்கு

இரவு ரயில் வேகமெடுக்கிறது. அந்த கம்பார்ட்மெண்டில் கூட்டமில்லை. இந்த புறம் ஒன்று அந்த புறம் ஒன்று என தலை முதல் கால்வரை போர்த்திக் கொண்டு இரு உருவங்கள் மட்டும் படுத்திருக்கின்றன.

முதல் உருவம் தூக்கம் வராமல் புரளுகிறது. உஸ் அப்பாடா, என்ன வலி என்ன வலி. முதுகு இப்படி வலிக்குதே. போட்டது எல்லாம் போறலையே... என்று புலம்பிக் கொண்டே எழுந்து உட்காருகிறது. அப்பொழுது எதிர் பக்கம் படுத்திருந்த உருவம் வேணாம்... விட்டுடு.. அளுதிடுவேன் என்று சொல்வதுக் கேட்டு, "ஆரூடா அது?" என்றுக் கேட்கிறது முதல் உருவம்.

அப்பொழுது, "எவ்வள அடிச்சாலும் தாங்குரான் இவன் ரொம்ப நல்லவன்ந்னு சொல்லிட்டாங்கம்மா " என்று அந்த குரல் தேம்புகிறது.

முதல் உருவம் ஆக்ரோஷமாய் "எவண்டா அவன், நக்கல் அடிக்கிறது?" என்று இரண்டாம் உருவத்தை பாய்ந்து தட்டுகிறது.

எழுந்து உட்கார்ந்து, கண்ணை கண்ணை தேய்த்துக் கொண்டு எதுவும் புரியாமல் முழிக்கிறார் தலை என்று அன்புடனும், பாசத்துடனும் தமிழ் வலைப்பதிவே அழைக்கும் பாலபாரதியார்.

"தம்பி, இது நல்லா இல்லே. எதுக்கு என்ன நக்கல் அடிக்கிறே?" என்றுக் கேட்கிறது முதல் உருவம்.

தல, "அண்ணே நீங்களா? நடிகர் வடிவேலுதானே நீங்க?" கேட்டதும், முதல் உருவம் தலையை ஆட்டியவாறு, "இதெல்லாம் நல்லா இல்லே" என்று மீண்டும் எச்சரித்தார் வைகை புயல்.

தல, "என்னண்ணே சொல்றீங்க? நல்ல தூக்கத்துல இருந்தேன். எழுப்பி திட்டுறீங்களே?"

வடி- தம்பி, நானே சிவனேன்னு படுத்திருந்தேன். நா படத்துல சொல்லுற டயலாக்கா நீ சொல்லிக்கிட்டு இருந்தே. நா யாரூன்னு தெரிஞ்சிதானே சொன்னே?

தல, பதில் சொல்லாமல் தேம்புகிறார்.

வடி- என்ன இது சின்ன புள்ளதனமா? நா இப்ப என்ன சொல்லிட்டேன்னு நீ அளுவுரே? கண்ண தொட மொதல்ல.

தல- அண்ணே! ஆளு ஆளுக்கு கும்முறாங்கண்ணே! தாங்கல... எத்தினி நாளுக்குதான் சிரிக்கிறா மாதிரியே நடிக்கிறது? நேத்து பய புள்ள, அவங்கூட ஆரம்பிச்சிட்டாண்ணே. ரூம் போட்டு அழுவலாம்னு பார்த்தா அங்கிட்டும் வந்துடராங்க. அதுனால ஊர்லையே தல காட்ட வேணாம்னு புறப்டூட்டேன். தூக்கத்துல என்னையறியாம என் துக்கத்த சொல்லி உங்களை டிஸ்டர்ப் செஞ்சிட்டேன் என்னிய மன்னிச்சிடுங்கண்ணே!

வடி- என்னபா இது எங்கத மாதிரியே இருக்கு? நா ஒருத்தன் தான் ஊரூ ஒலகத்துல வாரவங்க, போறவங்கக்கிட்ட அடி வாங்கிக்கிட்டு இருக்கேன்னு பார்த்தா, ஒங்கதை எந்தவிட மோசமா இருக்கே? அப்புறம்...

தல- அப்புறம் என்னண்ணே! என்னை நக்கல் அடிக்கவே ஒரு சங்கம் ஆரம்பிச்சிருக்காங்கண்ணே! (தேம்பிக் கொண்டே) அதுல முதல் வருஷ கொண்டாட்டம்னு போட்டி வேற, ஆரூ நல்லா என்னை போட்டு தொவச்சி எடுக்கிறாங்களோ அதுக்கு பிரைசாம்.

அட கோராமையே ... வடிவேலு ஆச்சரியத்தில் வாயை பிளக்கிறார்.

தல- ஆளு ஆளுக்கு கிண்டல் ஓவரா போகுண்ணே! ஒருத்தரூ நா களவாளிபயன்னு கூட சொல்லி எல்லாரையும் சிரிக்க வைக்கிறாரூ. நானும் எத்தினி நாளுக்கு அவுங்ககூட சேர்ந்து, ஒண்ணுமே நடக்காத மாதிரி சிரிக்கிறது? மனசு தாங்கலைண்ணே!

வடி- அதுசரி! சினிமாலையாவது அடிக்கிறா மாதிரி ஆக்ட்டு கொடுப்போம். ஆனா நெஜத்துல அடிச்சா ஒடம்புதாங்குமா தம்பி?

தல- அண்ணே! உங்களுக்கு வெளக்கமா சொல்லுதேன். கணிணில இணையம் இருக்கு இல்லையா?

வடி- தம்பி, எதுனாச்சும் தமில்ல சொல்லு. அப்பத்தான் எனக்கு வெளங்கும்.

தல- கம்ப்யூட்டர்ல, நெட்டுல சங்கம்ண்ணே! அதுல என்னிய போறவங்க, வாரவங்க எல்லாம் நக்கல் அடிப்பாங்க.

வடி- கம்ப்பீட்டர்லையா? வீட்டுல எம்மவன் கூட அதுல பொழுதுக்கும் ஒக்காந்திருப்பாரூ. தம்பி!... (குரல் கம்ம) எம் மவனுக்குக்கூட ஈரோ சான்ஸ் தாரேன்னு எத்தினியோ பொட்ரூசரூங்க வாரங்க. ஆனா சொல்லி வெச்சா மாதிரி அத்தினி பேரூம், அப்பன
மகன் போட்டு போட்டு அடிக்கிற சீனு எந்த படத்துலும் வந்தே இல்லே, நீங்க ரெண்டு பேரூம் அப்படி நடிக்கணும்னு சொல்ராங்கப்பூ. அப்பா...நீ அடியே வாங்கியே சம்பாதிச்சி என்னிய வளர்த்தே, ஆனா உன்னிய அடிக்கிறா மாதிரி சீனுனா நா நடிக்க மாட்டேன்னு எம் மவன் சொல்லிட்டாம்பூ. பாசக்கார பய புள்ள!

தல- ஆனா நீங்க பேமண்ட் கரைக்டா பேசி வாங்க்கிட்டு ஒதை வாங்குறீங்க! ஆனா எனக்கு..... (முடிக்க முடியாமல் தேம்புகிறார்)

வடி- சரி சரி! எல்லாம் சரியாயிடும். ஆத்தாவ கும்பிட்டுட்டு படு. இந்த மிச்சம் கொஞ்சம் இருக்கு. போட்டுட்டு படு. நல்லா தூக்கம் வரும்.

தல வந்ததை ஏன் வேண்டாம் என்று சொல்ல வேண்டும் என்று ஊற்றிக் கொண்டு படுக்கிறார். மெல்லிய குறட்டை ஒலிக் கேட்க ஆரம்பித்ததும். வைகை புயலும் தன் இருக்கையில் படுக்கிறார்.

ஆத்தா மீனாட்சி...ஏதோ இதுநாள்வர நாந்தேன் இப்படி அடி வாங்கிக்கிட்டு இருக்கேன்னு நெனச்சிக்கிட்டு இருந்தேன். ஆனா இந்த தம்பி நெலம என்னிய விட மோசமா இருக்கே. ஏதோ
இம்புட்டு நாளா மனசுல ஒரு கொடச்சல் இருந்துச்சு. அது இன்னிக்கு சரியாயிடுச்சு. ஆத்தா.... என்று சொல்லிக் கொண்டே கண் மூடுகிறார்.