நானே நானா?

அதீத சந்தோஷம் நிறைவை தருவதை விட, பதட்டத்தையே அதிகம் தருகிறது. எனக்கா, நானா என்ற கேள்விகள் மீண்டும் மீண்டும் மனதில் எழும்பிக் கொண்டே இருக்கின்றன. சிறிது நிதானம் கொள் மனமே என்று ஆர்பரிக்கும் மனதை அடக்க முயலுகிறேன்.

எத்தனை ஜாம்பவான்கள், இலக்கிய செம்மல்கள், மொழி வித்தகர்கள் முன்னால் பரிசு பெறப் போகிறேன் என்பதே பெரிய விஷயம் இல்லையா?

பாதம் பூமியில் பாவவில்லை, மிதப்பது போன்ற உணர்வு. . எத்தேசையாய், கண்ணாடியில் முகம் தெரிகிறது. புது கர்வத்தில் ஒளிர்ந்தது முகம். சட்டென்று காலடியில் பூமி நெகிழ்ந்த உணர்வு. அப்படி என்ன சாதித்துவிட்டேன்? அந்த பெயர் தெரியாத அம்மாளின் முகம்
நினைவுக்கு வந்தது. என் மனதில் குமறிக்கொண்டு இருக்கும் எண்ணங்களை அப்படியே நீங்கள் வார்த்தையால் வடிக்கிறாய். நன்றாக எழுதுகீறாய் என்று புகழ்ந்தாரே அவ்வார்த்தைகள் தந்த ஊக்கமா?

அந்த முதியவர், பெயர் பெற்ற தமிழ் எழுத்தாளர், எழுதுங்கள் அம்மா, நிறைய எழுதுங்கள். உங்களைப் போன்ற சமூக அக்கறை உள்ள பெண்கள் அதிகம் எழுத வர வேண்டும் என்று மன்றாடுவதைப் போல கேட்டாரே, அவ்வார்த்தைகள் தந்த ஊக்குவிப்பா?

கூட்டத்துடன் கூட்டமாய் நிற்கும்பொழுது, பெயரை சொல்லி அழைத்து, சமீபத்தில் பிரபலமடைந்துக் கொண்டு இருக்கும் பெண் எழுத்தாளர் என்று, கூட்டமே வியக்கும்படி, அறிமுகம் செய்தாரே அந்த பிரபல எழுத்தாளர் சொன்ன வார்த்தைகளா? நாளும்
எழுதுங்கள் மேடம் என்று வரும் மடல்களா? எவை என்னை எழுத உந்துகின்றன? பொருளுக்கும், புகழுக்கும் அல்லது பெயருக்கும் எழுதிகிறேனா? நாளும் தட்டச்சு செய்து செய்து விரல் தேய ....................

"என்ன அவசரமாய் தட்டிக்கிட்டு இருக்கிறே?"

"அதுவா? காலங்கார்த்தால காணும் கனவு பலிக்கும்னு எங்கம்மா அடிக்கடி சொல்லுவாங்க"

"அதுக்கு?"

" காபி குடிச்சிட்டு, சோபால படுத்தேனா, அப்படியே கண் அசந்துப் போச்சு. ரிடையர் ஆன அப்துல்கலாம்கிட்ட, சாகித்ய அகாதமியோ, ஞானபீடமோ வாங்குறா மாதிரி கனவு. அப்ப வந்த "தாட்" எல்லாம் அப்படியே நினைவுல இருந்துச்சா! எதுக்கும் இருக்கட்டும்னு அப்ப என்ன தோணீச்சோ அதை அப்படியே எழுதி வெச்சிடலாம்னு ஆரம்பிச்சேன்"

"இரு இரு! இன்னைக்கு ஞாயிற்று கிழம, மெதுவா எந்திரிச்சி, நா காச்சி வெச்ச பாலுல காபிய போட்டு குடிச்சிட்டு, ஏழு மணிக்கு சோபால, செகண்ட் டோஸ் தூக்கம். அப்ப வந்ததா இந்த காலங்கார்த்தால தூக்கம்? அந்த கனாவா உனக்கு நடக்கப் போவுது? இதுக்கு பேரூ அதிகாலை கனவா? நேரம் ஆச்சு, வழக்கப்படி அந்த உப்புமாவை கிண்ட போறீயா இல்லே பிரெட்டா?"

"சே, நல்லா நாலு வார்த்தை சொல்லாட்டியும் போகுது. ஆனா ஆள எறக்குறா மாதிரி நக்கல் அடிக்க வேண்டியது. ஒரு எழுத்தாளனின் வெற்றிக்கு பின்னால் மனைவி இருப்பாளே தவிர, எந்த எழுத்தாளினி வெற்றியிலும் பின்னால் ஒரு கணவன் இருக்கவே மாட்டான்"
துக்கத்தில் தோய்ந்த வார்த்தைகள் எழுத்தாளினி ஏகாம்பரி வாயில் இருந்து வெளியேறியது.

பி.கு சர்வேசன் நடத்தும் "நச்" கதைப் போட்டிக்கு எழுதியது. தலைப்புல "நச்" சுன்னு போட்ட சஸ்பென்ஸ் போயிடும்னு கடைசியில் போட்டு இருக்கேன் :-)