வாஸ்துக்காய்ச்சல்- ஷாராஜ்

ஷாராஜ் என்ற எழுத்தாளர் பெயரை மட்டும் கேட்டிருக்கிறேன். "உயிர் எழுத்து" என்ற இலக்கிய பத்திரிக்கையில் (பத்திரிக்கையில் கதை, கட்டுரைகள் மிக நன்றாக இருக்கின்றன. டாண் என்று மாதம் பிறந்ததும் வந்துவிடுகிறது) ஜனவரி இதழில் ஷாராஜ் எழுதிய " வாஸ்துக் காய்ச்சல்" என்ற சிறுக்கதை வந்துள்ளது.

சிறந்த சிறுக்கதை என்பதற்கு என் அளவுக்கோல் முடிவு- . எப்படி போகும் என்று தெரியாமல், ஒரு பஞ்ச் இருக்க வேண்டும். அது சோகமாகவோ, நகைச்சுவையாகவோ, நக்கலாகவோ அல்லது இனிய முடிவாகவும் இருக்கலாம்.

நேற்று இந்த கதையைப் படித்ததில் இருந்து, இன்னும் மறக்க முடியவில்லை. ஒருவேளை இந்த ஜோசிய, நல்லநேரங்கள், வாஸ்து இத்தியாதிகளில் நம்பிக்கையில்லாததாலும் இருக்கலாம்.

கதை சுருக்கம்- பீதாம்பரம் முதலாளி வீடு கட்டப் போகிறார் என்றதும், எல்லாரும் சொன்னது வாஸ்து பார்த்துக்கட்டுங்கள் என்று! இவருடைய டிரைவர் (கருத்து) கந்தசாமி. அந்த ஆள் சொன்னதன் பேரில் வாஸ்து மேதையையை பிடிக்கிறார்.

விசிட்டுக்கு ஆயிரம் ரூபாய் பீசு. வந்தவர் மனைவின் ரோகம், பிள்ளையின் திக்குவாய், பெற்றவள், சகோதரிகளின் குறைப்பாடுகள் எல்லாவற்றையும் புட்டு புட்டு வைத்து, எல்லாரையும் பிரமிக்க வைக்கிறார். அப்புறம் என்ன ஒவ்வொன்றுக்கும் கார் அனுப்பி, ஐநூத்தி
ஒரு ரூபாய் தட்டசணையும் கொடுத்து படாத பாடுபட்டு வீடு கட்டுகிறார்.

போட்ட பட்ஜெட்டுக்கு மேல் எகிற, கடன் உடன் பட்டு, நகைகளையும் அடகு வைத்து கட்டினாலும் வீடு லஷ்மீகரமாய் வந்திருக்கிறது என்று பார்த்தவர்கள் எல்லாரும்
சொல்லும்பொழுது, பீதாம்பரத்துக்கு இனி வர போகும் அதிருஷ்டத்தை நினைத்து மனதைத் தேற்றிக் கொள்கிறார்.

ஆயிற்று கிரக பிரவேச நாளும் நெருங்கியது. அன்றைக்கு புது வீட்டில் மாடு விட வேண்டும் அல்லவா! வீட்டு வேலைக்கார அம்மாளின் வீட்டில் மாடும் இருக்கிறது. முதலாளி வேலைக்கார அம்மாளிடம் சின்ன மகளிடம் மாட்டை அனுப்பு என்று கண்டிப்பாய் சொல்லிவிடுகிறார். காரணம் அந்த சின்னமகளின் பெயர் லஷ்மி. புது வீட்டில் பசுமாடு முதலில் நுழைவதே லஷ்மிகரமானது. கூடவே லஷ்மி என்ற பெயருடைய பெண்ணும் வந்தால், மகாலஷ்மியே வந்தா மாதிரி இல்லையா?

அதிகாலையில் ஹோமங்கள் நடந்துக் கொண்டு இருக்கின்றன. அப்பொழுது வாசலில் அழைக்கும் குரல். யாரூ லஷ்மியா? உள்ள வா என்று அழைத்தே விட்டார் முதலாளி.

"இல்லிங்கோ லட்சுமியோட அக்கா" என்று சொல்லிக் கொண்டே, மாடும் ஒரு பெண்ணும் உள்ளே நுழைகின்றனர்.

அவ்வளவுதான் முதலாளிக்கு நெஞ்சு ஸ்தம்பித்து போய் விடுகிறது.

"லட்சுமிக்கு சிக்கன்குனியா காச்சல். ஒடம்பெல்லாம் வலின்னு ராத்திரி முழுக்க அனத்திக்கிட்டு இருந்துச்சு. நீங்கதான் எங்கம்மாள மாடு கொண்டு வர வேணாம். மகக்கிட்ட அனுப்பி விடுன்னு சொன்னீங்களாம்" என்று லஷ்மியின் அக்காள் விளக்கம் சொல்கிறது.

அந்த "லட்சுமியோட அக்கா" என்ற குரல் முதலாளியை அல்லும் பகலும் துரத்த ஆரம்பிக்கிறது. எல்லாம் நஷ்டம்.

கந்தசாமி வேறு இடத்தில் வேலைக்கு சேர்ந்து எல்லாரிடமும் சொல்வது "விதிய மாத்த முடியாதுன்னு விதி இருந்தா, அந்த விதிய மாத்தறக்கு விதியால தான் முடியும்" :-)

பி.கு லட்சுமியின் அக்கா யார் என்றுச் சொல்ல வேண்டுமா என்ன
: ))