அர்த்தமுள்ள சாஸ்திரங்கள் ???

பொதுவாக வாக்குவாதங்கள், தர்க்கங்கள் என்னை கவருவது இல்லை. காரணம் உண்மை மற்றும் பொய்கள், தவறு மற்றும் சரியான கருத்து என்பது இரண்டு பக்கமும் இருக்கும். ஆனால் தர்க்கிப்பவர்கள் இதை ஒரு கலையாய் வளர்த்துக் கொண்டு, தங்கள் வாதங்களையே பிடித்து தொங்கிக் கொண்டு இருப்பார்கள்.

நல்ல நட்புகளுடன், பரஸ்பர மரியாதையுடன் ஏற்படும் விவாதங்கள், பேச, பேச எதிர் கருத்தை ஒத்துக் கொள்கிறோமோ இல்லையே மனதிற்கு சுகமாய் இருக்கும். ஆனால் இத்தகைய கருத்துபரிமாற்றங்கள் வெகு அபூர்வமாய்தான் ஏற்படும். ஆக லேசாய், யாராவது குரல் ஓங்கி, புள்ளிவிவரங்களை அடுக்க ஆரம்பித்தால், நீங்கள் சொல்வது மிக்க சரி என்று மட்டும் சொல்லிவிட்டு ஒதுங்கிவிடுவேன். இது நட்பு அல்லாமல் குடும்பத்திலும் நன்றாக ஒர்க் அவுட் ஆகும்.

எதற்கு இத்தனை பீடிகை என்கிறீர்களா? நாலு பேர்கள் சேருமிடத்தில் ஒத்துக்கொள்ள முடியாத சப்ஜெட் என்றால் வாயையே
திறக்க மாட்டேன். ஆனால் நாலு நாட்களுக்கு முன்பு இந்து மதத்தின் மேன்மை பற்றி பேச்சு காதில் விழுந்தது. நான் பார்த்தவரையில் சொந்த நாட்டைவிட்டு வெளியே வந்ததும் சாஸ்திர சம்பிரதாயங்கள், பூஜை, புனஸ்காரங்கள் மற்றும் மத நம்பிக்கையில் அதிக பற்று வந்துவிடுகிறது.

காதை திறந்து வைத்துக் கொண்டு வாயை திறந்து உணவுவகைகளை உள்ளே தள்ளிக் கொண்டிருக்கும்பொழுது, " அந்தக் காலத்தில் நம் முன்னோர்கள் சொன்னதில் ஆயிரம் அர்த்தங்கள் உண்டு. தெரியாமல் ஒன்றும் சொல்லவில்லை அவர்கள்" என்று கொஞ்சம் வயதான அம்மாள் சொல்லிக் கொண்டு இருந்தார்.

இதே வசனத்தை என் அம்மா பலமுறை சொல்ல கேட்டிருக்கிறேன். ஆனால் அவை எல்லாம் அந்தக்காலத்திற்கு ஏற்றது, இப்பொழுது தேவையில்லை என்ற முறையில்! உதாரணமாய், விளக்கு வைத்ததும் குப்பை கொட்டக்கூடாது என்பதற்கு, அக்காலத்தில் மின் விளக்கு கிடையாது. புழக்கடையில் குப்பை கொட்டப்போய், இருட்டில் ஏதாவது பூச்சி, புழு கடித்தால் என்ன செய்வது என்பதால் சாஸ்திரம் என்று ஆக்கிவிட்டால், கேள்வி கேட்காமல் ஒத்துக் கொள்வார்கள் என்பதால் கடைபிடிக்கப்பட்டது ஆனால் இன்றைக்கு இரவை பகலாய் காட்டும் வெளிச்சத்தில் குப்பை கொட்டினால் தப்பில்லை என்று சொல்வார்.

பார்ட்டியில் இந்த அம்மாள், காதில் கம்மலுக்கு மேல் வரிசையாய் துளையிட்டு காது குத்திக் கொள்வது மிக உசிதம். காரணம் அங்கிருக்கும் நுண்ணிய நரம்புகள் மூளைக்கு சம்மந்தப்பட்டவை, ஆகையால் மூளை பிரகாசிக்கும் என்றார். எனக்கு சிரிப்பு தாங்கவில்லை. வாய் தானாய் திறந்து, "பெண்கள் இப்படி காதுகள் குத்தப்பட்டு மிக புத்திசாலிதனமாய் ஆகிவிட்டார்கள். ஆனால் ஆண்களுக்கு ஏன் இந்த புத்திசாலிதனம் பெருகும் வழி சொல்லப்படவில்லை?" என்றதும், அந்த அம்மாள் முகம் போன போக்கை பார்க்க வேண்டுமே!

உடனே, 'இவற்றைக் குறித்து அமெரிக்காவில் ஆராய்ச்சி செய்து நம் முன்னோர்கள் சொன்னது விஞ்ஞான ரீதியான உண்மை என்று நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது" என்றார். அதற்கு பிறகு 'அமெரிக்க கண்டுப்பிடிப்பு" பற்றி நான் கேள்வி எதுவும் கேட்கவில்லை. அமெரிக்கா விஞ்ஞானிகள் சொன்னால் சரியாகதானே இருக்கும்? அது என்னவோ இத்தகைய ஆராய்ச்சிகள் அமெரிக்க விஞ்ஞானிகள் செய்வதாகவே சொல்லப்படுகிறது. ஏன் ஐரோப்பிய, ஆஸ்திரேலிய, ரஷ்ய விஞ்ஞானிகளை யாரும் சாட்சிக்கு அழைப்பதில்லை என்று தெரியவில்லை.

எனக்கு தெரிந்த ஒருவர் கம்மல் அல்லாமல் மொத்தம் ஆறு துளைகள் வரிசையாய் போட்டிருப்பார். இந்த காது துளைகள் மேலே மேலே போய் கடைசியாய் மேல் காதில் போடும் கம்மல் ஏறக்குறைய நட்டு போல்ட் மாதிரி இருக்கும். அது என்னவோ பெண்களை முட்டாள் ஆக்க விதவிதமான வழி முறைகள்!

பேஷன் என்ற பெயரில் பழையவை திரும்பிக் கொண்டு இருக்கின்றன. புல்லாக்கு என்று ஒரு நகை. மூக்கின் இரண்டு துளைகளுக்கும் நடுவில் குத்துவது. அந்த கால பானுமதி படத்தில் அதை போட்டிருந்ததைப் பார்த்து நான் அதை மூக்கு சளி தொங்குகிறது என்று நினைத்துவிட்டேன் என்று அம்மா சொல்லி சிரித்திருக்கிறார்.

இப்பொழுது ஸ்ரீப்ரியா அந்த பழைய பாரம்பரிய நகையை "விக்கிரமாதிதன்" என்ற தொடர் சன் டீவியில் வந்தது இல்லையா, அதன் டைட்டில் சாங்கில் போட்டிருந்தார். அதைப் பார்த்து எத்தனை பெண்ணரசிகள், கலாசாரத்தைக் காப்பாற்ற மூக்கை துளையிட்டுக் கொண்டார்களோ தெரியவில்லை!