பெண்கள் இன்று

ஞாநீ அவர்கள் எழுதிய "தவிப்பு" என்ற நாவல் கையில் கிடைத்தது. ஆனந்தவிகடனில் வந்த தொடரின் கதை சுருக்கம்- "தவிப்பு" என்ற பெயரில் செயல்படும் புரட்சியாளர்கள் குழு ஒன்று, அரசு அதிகாரிகளைக் கடத்தி அவரை விடுவிக்க கோரிக்கைகளை எழுப்புகிறார்கள். ஊடகத் துறையை சார்ந்த நாயகனை அரசு பேச்சுவார்த்தைக்கு அனுப்புகிறது. மறைமுகக் காரணம் புரட்சியாளர்களில் ஒரு பெண், நாயகனின் கல்லூரி தோழி.

பொதுவாய் எழுத்துமொழி என்பது ஆணின் பார்வையாகவோ அல்லது பெண்ணுரிமை பேசும் மொழியாகவோ வெளிப்படுத்தப்படுகிறது. பெண் எழுத்துக்கள் ஆண்குலத்தை விமர்சிப்பதாய் இருக்கும். ஆண் எழுத்தாளர்களில் சிலரின் எழுத்து அதீத பெண்மையைப் போற்றுதலாய் இருக்கும். இல்லை என்றால் திரைப்படங்களைப் போல கதாநாயனுக்காக பெண் பாத்திரங்கள் படைத்திருப்பார்கள். ஆனால் பெண்ணை, சக ஜீவராசியாய்/ மனுஷியாய் பார்க்கும் எழுத்தாளர்கள் மிக குறைவு.

கதையை விட நாவலில் என்னை கவர்ந்த சில விஷயங்கள்-, பல இடங்களில் பெண்களின் பிரச்சனைகளை அழகாய் வெளிக் கொண்டு வந்துள்ளார். உதாரணமாய் இன்னும் நம் மண்ணில் கை குலுக்குவதில் உள்ள சங்கடங்கள், ஆண்களுடன் கை குலுக்குவதுப் பற்றி என் தோழி ஒருவர் சொல்லியிருக்கிறார். நல்ல வேலையில் உள்ள அவர், சிறு வயதினரையோ அல்லது வெளிநாட்டினரையோ கைக் குலுக்குவதில் பிரச்சனையில்லை, ஆனால் சில பெருசுகளிடம் வணக்கம் சொல்லுவதே சால சிறந்தது என்றாள்.

இன்று இளைய சமுதாயத்தினரின் மனோபாவங்கள் ஆரோக்கிமான முறையில் மாறிவருகின்றன. பெண்களை பெண் என்ற கண்ணோட்டத்தில் பார்க்காமல் நட்பாய் பாவிக்கும் எண்ணங்கள் வலுத்துவருகின்றன. அதற்கு காரணம் இன்றைய சமுகத்தில் வேலைக்குப் போகாத பெண்கள், அதாவது ஹவுஸ் ஒய்ப் என்ற பெயரே மறைந்து வருகிறது. பெண் குழந்தைகளைப் படிக்க வைத்து வேலைக்கு அனுப்ப வேண்டும் என்ற எண்ணம் எல்லா சாதி, சமயத்தினரிடமும் உள்ளது. இளைய சமுகத்தினர் ஆணும், பெண்ணும் இணைந்துப் படிக்கிறார்கள். அனைத்து பணியிடங்களிலும் கணிசமான அளவு பெண்களும் இருக்கிறார்கள்.

வீட்டில் வேலைக்குப் போகும் தாய் இருக்கிறாரோ இல்லையோ, சகோதரிகள், மனைவி என்று ஆணின் பெண் உறவுகள் வேலைக்கு செல்பவர்களாக இருக்கிறார்கள். கூட இருந்து பார்ப்பதால் அவர்களின் பிரச்சனைகள் பெரும்பாலான ஆண்களுக்கு புரிகிறது. பெண்ணை
கேவலமாக பேசுவதோ, நடத்துவதையோ அவனால் நினைத்துக்கூடப் பார்க்க முடியாது. குழந்தை வளர்ப்பில் இருந்து, வீட்டு வேலைகள் வரை இருவரும் சேர்ந்து வேலை செய்வதை பல குடும்பங்களில் காணலாம். இன்னும் மாறாத ஆண்கள் இல்லையா என்றுக் கேட்காதீர்கள்!

ஆசிரியை, செவிலியர் மற்றும் அரசு பணியில் ஆரம்பித்து அறிவியல், சட்டம், மருத்துவம், வங்கி, தொழில்நுட்பம் போன்ற துறைகளிலும் பிரகாசிக்க ஆரம்பித்தவர்கள் இன்று ராணுவத்தில் கமாண்டோ படைவரை பெண்களும் ஆண்களுக்கு இணையாய் பணி புரிகிறார்கள்.
சில இடங்களில் சில பிரச்சனைகள் வந்தாலும், பிரச்சனைகளை எதிர்க்கொள்ளவும், சமாளிக்கவும் பழகிக் கொண்டு விட்டாள் பெண்.சொந்த தொழில் செய்யும் பெண் தொழிலதிபர்கள் எண்ணிக்கையும் அதிகமாகிவருகிறது.

இது பெண்களின் வாழ்க்கை கடந்த ஐம்பது ஆண்டுகளில் ஏற்பட்ட முன்னேற்றம் என்றுச் சொல்லப்பட்டாலும் இன்னொருபக்கம் பிரச்சனைகள் நாடு முழுவதும் இருக்கின்றன. கருவிலேயே பெண் குழந்தை என்று தெரிந்ததும் அழிக்கப்படுவதும், சிசு கொலைகளும் படிப்பறிவின்மை, சிறுவயது திருமணம் ஆகியவைத் தொடர்ந்துக் கொண்டுத்தான் இருக்கின்றன.

மத்தியவர்க்கப் படித்த பெண்களின் நிலைமை முன்னேறி வந்தாலும் இன்னும் முறைசாரா பணிகளில் பெண்களின் நிலைமை மோசமே! குறைந்த கூலி, நிரந்தரமில்லாத பணிகள், பாலியல் துன்புறுத்தல் போன்ற பல்வேறு பிரச்சனைகளால், படிப்பறிவில்லாத பெண்கள் அவதிப்படுகிறார்கள்.

சென்ற தலைமுறைகளில் பெண்களில் சில சதவீதத்தினரே வேலைக்கு சென்றாலும், உடன் வேலை செய்பவர்களால் பல்வேறுவகையில் விமர்சனத்துக்கு உள்ளாகிக் கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய ஒவ்வொரு முன்னேற்றத்தையும் சகிக்க முடியாத ஆண்கள், அவளை பல்வேறு விதமாய் அவளை ஒடுங்கிப் போக செய்ய முயன்றார்கள். அதில் அவர்கள் ஓரளவு வெற்றியும் பெற்றார்கள். தங்களின் பெண் உறவுகள் படி தாண்டா பத்தினியாய் வீட்டில் பூட்டி வைத்தவர்களே பெண்களை கேவலமாய் பேசி மகிழ்ந்தார்கள். ஆனால் இன்று பொருளாதார பிரச்சனையாய் பெண்கள் வேலைக்கு செல்ல வேண்டிய கட்டாயம். ஆனால். தன் வீட்டு பெண்களை மதிக்கும் ஆண்களில் பலரும் பொது வாழ்வில் இருக்கும் பெண்களை கேவலமாய் பேசுவது தொடர்ந்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறது.

திரைப்பட துறையும் அரசியலும் இன்று குலத் தொழிலாய் மாறிவிட்டது. திரைப்படங்களில் பெண்களின் நிலைமையைப் பற்றி சொல்ல ஒன்றுமில்லை. முறைசாரா பணி செய்யும் பெண்களுக்கு உண்டாத அனைத்து பிரச்சனையும் திரையுலக நடிகைகளுக்கு உண்டு. வெள்ளி
திரையைத் தாண்டி, திரையுலகில் வங்கு வகிக்கும் பெண் கவிஞர்கள், நடன இயக்குனர்கள் வெகு சிலரே. மற்ற தொழில்நுட்ப கலைஞர்கள் வரிசையில் பெண்கள் பங்கு இல்லவே இல்லை என்று சொல்லலாம்.

சின்ன திரைவட்டத்தில் பெண்கள் பங்கு கணிசமாய் இருந்தாலும், அனைவருமே ஆக்கப்பூர்வமான நிகழ்ச்சிகளைத் தருவதில்லை. திரும்ப திரும்ப கண்ணீர் பெருகும் பெண்கள், அடிமை அல்லது வில்லிகள் அல்லது கணவனுக்கே இன்னொரு திருமணம் செய்து வைக்கும் பத்தாம்பசலிதனமான கதைகள் என்று பெண்களை சிறுமைப்படுத்திக்காட்டும் பெண் இயக்குனர்கள், தயாரிப்பாளர்கள். விளம்பர உலகிலோ பெண் என்பது கவர்ச்சி பொருளாகவே காலக்காலமாய் காட்டப்பட்டு வருகிறாள்.

இந்திய அரசியலில் பிரமதரில் இருந்து முதலமைச்சர் வரையிலான பதவிகளில் வகித்த பெண்கள் அனைவருக்கும் காட்பாதர்களின் உதவி இருந்ததை மறுக்க முடியாது. அதேப் போல கணவன் அல்லது பெற்றோர்களின் கைப்பாவையாய் பெண்கள் கிராம பஞ்சாயத்து தலைமைகளில் பங்குப் பெற்றாலும், காலப்போக்கில் அவர்கள் தன்னிச்சையாய் செயல்பட ஆரம்பிக்கிறார்கள் என்பது செய்தி. கிராமம் மற்றும் சிறுநகர அரசியலில் மகிளிர்குழுக்கள், பஞ்சாயத்துக்களிலும், பெண்களின் பங்கு உயர்ந்துக் கொண்டே வருகிறது. ஆனால் மற்ற கட்சிபணிகளில் பின்புலம் இல்லாமல் பெண்கள் அரசியலில் நுழைவது என்பது இயலாத காரணம். இன்னும் அனைத்து
தேசிய கட்சிகளிலும் பெண்களின் பங்கு ஒற்றை இலக்க சதவீதமே! ஆனால் அரசியலில் முப்பத்திமூன்று சதவீத ஒதுக்கீடு தேவை என்ற கருத்தைப் பலரும் சொன்னாலும், நடைமுறையில் சாதாரண படித்த பெண்கள் அரசியலில் நுழைவது என்பது இயலாத காரியம். வரும் ஆண்டுகளில், படித்தப் பெண்கள் அரசியலில் பங்கேற்கும் நிலைமை வரலாம்.

ஆணின் வெற்றிக்கு பின்னால் ஒரு பெண் இருப்பாள் என்பது பழைய பழமொழி. ஆனால் பொறுப்பான உயர் பதவிகள், தொழில், இலக்கியம், ஊடகதுரை, அரசியல் ஆகிய அனைத்து துறையிலும் ஈடுப்படும் பெண்களுக்கு கணவன் உட்பட அனைத்து குடும்பத்தினரும் உதவினால்தான் அவளால் பிரகாசிக்க முடியும் என்பது உண்மை.

http://www.thisaigal.com/march06