என் படைப்புகள்

ஒரு வருடம், நூற்றி முப்பத்தி இரண்டு பதிவுகள், 50,000க்கு அதிகமான வாசகர்கள் மற்றும் என் படைப்புகள் குறித்து சில செய்திகள்

தமிழ் வலைப்பதிவுகளின் ஆரம்ப நாளில் இருந்து தீவிர வாசகி நான். பின்னுட்டம் போடுவதையே கடமையாய் நினைத்து போட்டுக் கொண்டு இருப்பேன். என் பின்னுட்டத்தைப் பார்த்து எல்லாரும் அலறி, யூனிகோர்ட்டில் போடுங்க என்று கெஞ்சி ஆளு ஆளுக்கு டியூஷன் எடுத்து, ஒரு வழியாய் பின்னுட்டம் மட்டும் ஒழுங்காய் போட கற்றுக் கொண்டேன்.

பிளாக் ஆரம்பிக்கவில்லையா என்று எல்லாரும் கேட்க ( அப்பொழுது பிளாக்கர்கள் எண்ணிக்கை சில பத்துக்கள்தான்) எதற்கு வம்பு என்று ரிஸ்க் எடுக்க தயங்கினேன். முதல் பிரச்சனை கண்ணி அறிவு இல்லை. அடுத்து ஒழுங்காய் அப்டேட் செய்ய, என்ன எழுதுவது என்று குழப்பம். பிறகு "தோழியர்" என்ற கூட்டு வலைப்பதிவில் மதி (சந்திரமதி கந்தசாமி) அழகாய் எல்லாம் செய்துக் கொடுக்க, அதில் எழுத ஆரம்பித்தேன்.

இருந்தார்போல, ஒரு நாள் ஏதோ செய்ய ஆரம்பிக்க, நுனிப்புல் பிளாக்கரில் அரைகுறையாய் ஏறி, கணிணி நட்புகளை பிடிங்கி எடுத்து (லிஸ்டில் பலர் உண்டு) நுனிப்புல்லை சரிசெய்து அதை தமிழ் மணத்திலும் இணைத்துவிட்டேன்.

நுனிப்புல்லை போன வருடம் 2005 மார்ச்சு மாதம் ஆரம்பித்து நடுவில் இரண்டு மாதம் லீவு விட்டு, பின்பு ஓரே மாதத்தில் கடையைப் பூட்டிவிட்டு திரும்ப அக்டோபரில் திறந்து, நவம்பரில் பார்வையாளர்கள் கணக்கு ஏற்றிப் பார்த்ததில் ஐம்பாதாயிரம் வாசகர்கள். (அதில் என் பங்கு சில ஆயிரங்கள்)

அப்பொழுது மாடரேஷன் என்பது இருக்கிறது என்பது தெரியாததால் ஏகப்பட்ட பிரச்சனைகள். பின்னுட்டத்தில் தோன்றியதை வாந்தி எடுத்துவிட்டுப் போக, எரிச்சலில் ஏன் இந்த வேண்டாத வேலை என்று தோன்றும். என்ன எப்பொழுதும் நம் வலைப்பதிவையே பார்த்துக் கொண்டா
இருக்க முடியும்? பிறகு மாடரேஷன் போட்டதும், அனானிமஸ் கமெண்ட்சை நீக்கியதும் பெரிய தொல்லைவிட்டது என்று இருந்தது.

ஆனாலும் சில சமயம் ஏன் எழுத வேண்டும் என்ற கேள்வி எழாமல் இல்லை. முன்பு போல தீவிர ஆர்வம் குறைந்துவிட்டது என்பது உண்மை. பெரிய ஆட்கள் எல்லாம் பிளாக் எழுதுவதில்லை, எழுத ஆரம்பித்ததையும் நிறுத்திவிட்டார்கள் என்ற தமிழ் இலக்கிய உலக நியதிப்படி, நான் பெரிய ஆள் ஆகவில்லை என்பதால் தொடர்ந்து பிளாக்கிக் கொண்டு இருக்கிறேன்.

ஆனாலும் எழுதாமல் இருக்க முடியவில்லை என்பதை ஒத்துக் கொள்கிறேன்.

என் முதல் படைப்பு, என் மனதிற்க்கு இனியது.




சமீபத்திய படைப்பு
தீபாவளி ஸ்வீட்- தேங்காய் பர்பி நன்றாக வந்திருந்தது. பக்கத்தில் ஆமை வடை. அதாவது வெங்காயம் கிடையாது. எல்லாம் சொந்த ரெசிபி. தேங்காய் பர்பியில் நாலு டீ ஸ்பூன் மில்க் பவுடர் போட்டுவிட்டேன். வேஸ்டாய் போகிறதே என்று :-) ஆனால் சுவை சூப்பராய் இருந்தது.



ஆமை வடை, அதாவது நான் செய்தது பருப்பு வடை. சம பங்கு து. பருப்பு, க. பருப்பு. ரெண்டு டீ ஸ்பூன் அளவு உ.பருப்பு. கணிசமாய் காய்ந்த மிளகாய், பச்சை மிளகாய் (காரம் இருந்தால்தான் பருப்பு வடை நன்றாக இருக்கும்), பெருங்காயம், உப்பு போட்டு அரைத்து, ஊற வைத்த கையளவு பாசி பருப்பை சேர்த்து (இதை அரைக்க வேண்டாம்), கட்டு கொத்தமல்லியை கழுவி, மெல்லியதாய் நறுக்கிப் போட்டு, எண்ணையில் போட வேண்டியதுதான். (ரெசிபி துளசிக்கு)

சமையலோ, எழுத்தோ ரசனை முக்கியம். முதலில் எனக்கு பிடிக்க வேண்டும், நன்றாக இருந்தால் உங்கள் பார்வைக்கும் வரும் ;-)