என் கணவர் டயட் செய்கிறார்

போன வருடம் ஒருநாள், இளைத்து துரும்பாய் போன அஜித் படம் ஒன்று வந்ததே, பரமசிவம் தானே, இந்த மாதிரி படங்கள் எல்லாம் எல்லாம் நான் பார்ப்பதில்லை. அதில் அஜீத்தின் இளைப்பு பரிதாபமாய் இருந்தது. ஆனால் அந்த படம் வெளியாவதற்கு முன்பு சில
மாதங்களுக்கு முன்பு அஜித்தின் புகைப்படங்கள் ஆனந்தவிகடனில் வந்தது. அழகான கோணத்தில், சரியான லைட்டிங்கில் எடுத்த படம் . அந்த அஜீத்தைப் பார்த்து வியந்து, ஐயோ காலேஜ் பையன் மாதிரி அஜித் ஆயிட்டாரே என்று என் மகனிடம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தப் பொழுது ஆ.வியை எட்டிப் பார்த்துவிட்டு, "இது என்ன அதிசயம்? டயட் இருந்தால் உடம்பு இளைக்கிறது" என்றார் நம்மாளு.

வழக்கப்படி இந்த வசனத்தைக் கேட்டு நீண்ட பெருமூச்சு விட்டேன்.. இதிலிருந்தே என் கணவரின் எடையை நீங்கள் உகித்திருக்கலாம்.

உடனே என் மகன், "எங்கே நீ இளைத்துக்காட்டு பார்போம்" என்று பாயிண்டைப் பிடித்தான். "நடக்கிற விஷயமா பேசு" என்றேன் விரக்தியுடன்.

"அவ்வளவுதானே, இளைத்து காட்டரேன் பாரூ" என்று சவால் விட்டார். "எவ்வளவு வருஷத்தில்?" மகள் நக்கலாய் கேட்டாள்.

"ஆறே மாதத்தில்" என்றதும், பையன் "சேலஜ்" என்றவன், அன்றிலிருந்து மகனும் மகளும் தந்தையை "இளைய அஜீத்" என்று அழைக்கத் தொடங்கினர்.

உடனே என் கணவர் டய்ட் செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டார் என்றெல்லாம் தப்பு கணக்கு போடாதீங்க. இது அவ்வப்பொழுது பேசி காற்றோடு போகும் சமாச்சாரம் இது. ஆனால் நாங்கள் ஞாபகப்படுத்திக் கொண்டே இருப்போம். வெளியே வாக்கிங் செய்ய நேரமில்லை என்று
சொன்னதால், என் சேமிப்பில் டிரெட் மில் வாங்கிக் கொடுத்தேன். சில நாள் செய்திருப்பார். பின்பு அதையும் விட்டு விட்டார்.

நான் ஒரு முறை ஊருக்கு சென்று வரும் பொழுது சைக்கிளிங் மிஷின் உட்கார்ந்திருந்தது. ஆனால் ஒண்ணு, டிரெட் மில்லையாவது சில நாட்கள் உபயோகித்துப் பார்த்துள்ளேன். இதில் உட்கார்ந்துக் கூட நான் பார்த்ததில்லை.

வேஸ்ட்டாய் போகிறதே என்று மாலை ஆனந்தம் அல்லது மலர்கள் தொடர்களைப் பார்த்துக் கொண்டு, இவைகளை உபயோகித்து ஆரம்பித்தேன்.

கடந்த ஒரு மாதத்துக்கு முன்பு இளைய அஜீத், நான் டயட் செய்யப் போகிறேன் என்று அனஸ்மெண்ட் கொடுத்தார். உணவு கட்டுப்பாடு செய்யப்போகிறேன், காலையில் கார்ன்பிளேக்ஸ், மதியம் தயிர்சாதம், இரவு டிபன் என்று சொன்னார். பொதுவாய் காலை டிபன் என்பது இட்லி, தோசை, அடை, பொங்கல் வித் சட்னியுடன் இருக்கும். சட்னி இருந்தாலும் நம் ஜோ போல, நல்லெண்ணைய் நன்றாக விட்டுக் கொண்டு பொடியும் உண்டு. வெள்ளைக்காரர்களைப் பார்த்து காப்பி அடிக்கும் பிரட், கார்பிளேக் சாப்பிடும் பழக்கம் கிடையவே
கிடையாது.

மதியம் குழம்பு/ சாம்பார் என்று ஒன்றும், பொரியல், ரசம், கெட்டி மோர் என்று சம்பிரதாயமாய் உள்ளே போகும். இரவு பெரும்பாலும் சாதம்தான். பலமுறை சப்பாத்தி செய்து, சாதம் இல்லாவிட்டால் சரிப்படவில்லை, என்று சப்பாத்தி + சாதம் என்று போனதால்,
பயந்துப் போய் சப்பாத்தி செய்வதை விட்டு விட்டேன்.

ஆனால் இம்முறை இரவு கட்டாயம் சாதம் வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டார். இட்லி, தோசை வகையறாக்கள் இரவுக்கு மாறின. இரண்டொரு நாளுக்கு பிறகு கார்ன்பிளேக்ஸ் museli க்கு மாறியது. மதியம் சாப்பாடு எடுத்துக் கொண்டு போகிறேன் என்று சொன்னதால், தயிர்சாதத்துடன் கேரியரில் ஒரு மேல் அடுக்கில் ஒரு பொரியல், நடு அடுக்கு காலியாய் இருந்ததால் அதில்
உரித்த ஆரஞ்சு ஒன்று, கொஞ்சம் திராட்சை பழங்கள், சில துண்டுகள் முலாம் பழம். தனியாய் ஒரு ஆப்பிள்.

இப்படி ஒரு வாரம் போனது. மனுஷன் சாப்பிடுவானா இதை என்ற காலை டிபனின்பொழுது முணுமுணுப்பு ஆரம்பித்தது. வழக்கமான டிபன் செய்துவிடேன் என்றார். அதற்கென என்று நான் யதார்த்தமாய் விளைவுகளைப் பற்றி அறியாமல் சொல்லி விட்டேன்.

அதாவது காலை, மாலை டிபன் வேண்டுமாம். சமையல் செய்வது சுலபம். ஆனால் காலை, மாலை பலகாரம் என்றால் மண்டை காய்ந்து விடுகிறது. சில டிபன்கள் காலையில் செய்யலாம், ஆனால் இரவு டிபன் என்றால் அதற்கென்று சில உண்டு. எப்படியும் மதியம்
வழக்கமான சமையல் எங்களுக்கு வேண்டும். ஆக, சமையல் அறை சிங்கில் பாத்திரங்கள் எப்பொழுதும் தேய்க்க குவிந்துக் கொண்டே இருந்தன. சோகத்துடன் செய்துக் கொண்டு இருக்கிறேன்.

இது இப்படி இருக்க, நேற்று மகனின் பள்ளிக்கூடத்தில் பெற்றோர் சந்திப்பு. ஆசிரியர்களுடன் பேசிவிட்டு வரும்பொழுது திரு. திருமதி ...., ஆச்சரியத்துடன் பார்த்து, "என்ன இவ்வளவு ஸ்லிம்மா ஆயிட்டீங்க? டயட் ஏதாவது செய்றீங்களா?" என்றுக் கேட்டதும், அப்படியே நின்று விட்டேன்.

அவர் கேட்டது என்னை !!!!