ஏகாம்பரி வீட்டில் தமிழ் வருட பிறப்பு- *ஒரு அறிவியல் புனைக்கதை*

இரண்டாவது சனிக்கிழமை, அலுவலகமும், பள்ளியும் விடுமுறை என்பதாலும் யாரும் எழுந்திருக்கவில்லை. ஏகாம்பரி எழுந்து, பாலைக் காய்ச்சி காபி கலந்துக் குடித்துக்
கொண்டே, கணிணியை முடுக்குகிறாள்.

குஷ்பூ அதிமுகவில் இணைந்தார் என்ற செய்தி கண்ணில் பட்டது. தொற்றிக் கொண்ட சுவாரசியத்துடன் வலைப்பதிவுகள், இணைய தளங்கள் என்று வட்டமடிக்க, குஷ்பூவே
பிரதானமாய் தென்பட்டார்.

குஷ்பூவுக்கு அத்வானி போனில் வாழ்த்து தெரிவித்தார். அரிதார மயக்கத்தில் ஆடும் நாற்காலிகள் கலைஞரின் கவிதை முரசொலியில், கனிமொழி எம்.பி, குஷ்பூ
அரசியலில் நுழைவதற்கு ஆதரவு, வந்தாரை வாழ வைக்கும் இளிச்சவாய தமிழர்கள் மருத்துவர் ஐயா ஆவேசம் என்று வலைப்பதிவுகள் பலவற்றில் இதே செய்தி.
பின்னுட்ட அரசியல், அடிதடி என்ற வம்புகளில் ஆழ்ந்திருந்தவள் காதில் கணவன் சொன்னது சரியாய் காதில் விழவில்லை.

கணவன் அருகில் வர, குஷ்பூ ஏடிஎம்கேல சேர்ந்துட்டாங்களாம் என்றாள் கணிணியில் இருந்து கண்களை எடுக்காமல்.

சரி, சரி! ராத்திரி நீ நல்லா தூங்கிகிட்டு இருந்தே. அப்பா போன் செஞ்சாரூ. என்னவோ தோணிச்சு, வருஷ பொறப்புக்கு வாங்கன்னு சொல்லிட்டேன்.

குஷ்பூ மேட்டர் மறந்து, தன்னையும்,குரலை சகஜமாக்கிக் கொண்டு, "நா கூட சொல்லணும்னு நெனச்சேன். ரொம்ப நாள் ஆச்சு இல்லே அவங்க வந்து?"

"அம்மாவுக்கு ரெண்டாயிரத்துல ஒரு புடைவையும், அப்பாவுக்கு நாலு கதர் சட்டையும் வாங்கிடலாம்", என்றவன், சிறிது யோசனையுடன், " நீயும் வேணா ஒன்னு எடுத்துக்கோ" .

" அந்த கதையே வேணாம். இந்த கலர் இருக்கு, டிசைன் நல்லா இல்லே அப்படி இப்படின்னு ஆயிரம் குத்தம் சொல்லுவாங்க. அவங்களையே அழைச்சிக்கிட்டு போய் எடுத்துடரேன். ஆனா கணக்கா கையில ரெண்டாயிரம் குடுத்துடுங்க. கிரெடிட் கார்ட்டுன்னா, இஷ்டத்துக்கு இழுத்து விட்டுடுவாங்க" என்றாள் ஏகாம்பரி.

சரி, சரி! செல் அடிக்குது .

அப்பாத்தான் என்றவன், சரி சரி ஆமாம்.ம்ம் என்ற வார்த்தைகளை உரைத்தவன், நீ பேசு என்று ஜாடை செய்து, செல்பேசியை ஏகாம்பரியிடம் தந்தான்.

" என்னமா நல்லா இருக்கியா? இப்பத்தான் பஸ்ல ஏறி ஒக்காந்தோம். எப்படியும் வீடு வர மணி ஆறாயிடும். அவங்களுக்கு இருமல் கொஞ்சம் அதிகமா இருக்கு. ராத்திரிக்கு
கொஞ்சம் மொளகு ரசம் வெச்சிடு "என்று உத்தரவுகளை பிறப்பித்தார் மாமியார்.

ஒரு நிமிடம் ஒண்ணும் புரியாத ஏகாம்பரி, தன்னை சமாளித்துக் கொண்டு, " கெளம்பிட்டீங்களா அத்தை! அவரூ நீங்க வருஷ பொறப்புக்கு வருவீங்கன்னு சொல்லிக்கிட்டு
இருந்தாரூ ... " என்று இழுக்க,

" ஆமாம் அதுக்குதான் வாரோம். நாளக்கு தானே வருஷ பொறப்பு?" சந்தேகமாய் கேட்க, ஏகாம்பரி, "ஜனவரிலதானே அத்தை, வருஷ பொறப்பு.." அவள் முடிக்கும் முன்பு,
ஆமாம், இவ வெள்ளக்காரி பாரூ, ஜனவரில கொண்டாட என்று மனதில் திட்டிக் கொண்டே, " தோ பாரூ! நமக்குன்னு கலாச்சாரம், பண்பாடுன்னு இருக்கு, அத விட்டுட்டு...
பூஜைக்கு வாழை இல, வெல்லம், பூ, பழம், எக்ஸ்ட் ரா பாலு எல்லாம் வாங்கி வெச்சீடூ. சிக்னல் சரியில்ல, அப்புறமா பேசுரேன்"என்று சொல்லிவிட்டு, செல்லை வைத்தார்.

ஒரு நிமிடம் ஒன்றும் புரியாமல் முழித்த ஏகாம்ப்ரி, "என்னங்க இன்னைக்கு ராத்திரியே உங்க அப்பா, அம்மா வராங்களாம்" என்றதும்,

"இவ்வளவு நேரம் அதைத்தானே சொல்லிக்கிட்டு இருந்தேன். வருஷ பொறப்பு, நம்மோட்
கொண்டாட வராங்க. டிரெயின்ல எடம் கிடைக்காட்டா, பஸ்ல வரேன்னு சொன்னாங்கன்னு. நா சொல்லரேன்னு நினைக்காதே, எப்ப பார்த்தாலும் கம்ப்யூட்டரையே கட்டிக்கிட்டு அழுவதாலே, நான் சொல்லுரதுகூட உன் காதுல விழற்து இல்லே" என்றான் சோகமாக!

"வருஷ பொறப்பு ஜனவரியில இல்லே வருது"

"நீயூ இயர் ஜனவரில, தமிழ் வருஷ பொறப்பு நாளைக்கு இல்லே? அதுக்குதான் அவங்கள வரச் சொன்னேன்.

"என்ன சொல்றீங்க? தமிழ் வருஷ பொறப்பு இனி மேலே தை மாசம் பொங்கல் அன்னைக்குதான். கவர்மெண்ட்ல மாத்தியாச்சு. மறந்துட்டீங்களா?" என்றாள் ஆவேசத்துடன்.

கவர்மெண்ட் எத்தினியோ ரூல்ஸ் போடுது. யாரூ பா·லோ பண்ணுராங்க. இன்னைக்கு சனிக்கிழமை, நாளைக்கு ஞாயித்துகிழம! பண்டிகை கொண்டாடவும் வசதியா
இருக்கு. கம்ப்யூட்டர ஏறக்கட்டிட்டு மடமடன்னு வேலைய பாரூ.

ஏகாம்பரி உடலும் மனமும் படபடத்தது. நாளைக்கு வருஷ பொறப்பு கொண்டாடி யார் கண்ணிலாவது, காதிலாவது செய்தி விழுந்தால் என்ன ஆவது? நினைக்க, நினைக்க வேர்த்துக் கொட்டி கண் இருண்டது. வாய் மட்டும் புலம்பிக் கொண்டு இருந்தது.

"ஏகாம்பரி ஏகாம்பரி" என்று கணவன் பயத்துடன் அழைப்பதும், முகத்தில் விழுந்த தண்ணீரும் அவள் கண்களை திறக்க வைத்தன.

"நாளைக்கு வருஷ பொறப்பு இல்லே இல்லே"என்று மட்டும் மீண்டும் மீண்டும் புலம்பிக் கொண்டு இருந்தாள்.

அவள் நிலைக் கண்டு பயந்து செல்பேசியை எடுத்து மருத்துவருக்கு போன் செய்தான்.

டாக்டர்", நான் பிலாக்கோ போபியாவுக்கு ட் ரீட்மெண்ட் எடுக்க உங்க ஆஸ்பிடலுக்கு வந்த ஏகாம்பரியோட ஹஸ்பெண்ட் பேசுரேன். உங்க மிஸஸ், டாக்டரம்மா இல்லையா?"

அவங்க குளிச்சிக்கிட்டு இருக்காங்க. என்ன விஷயம்? சொல்லுங்க. நானும் லண்டனுக்குப் போய் ஸ்பெஷலைசேஷன் செய்துட்டு வந்திருக்கிறேன். இன்னக்கு ஈவினிங் ஆறு மணிக்கு கிளினிக்கு வாங்க. கவுன்சிலிங் செஞ்சா சரியாயிடும் என்றார்.

சுருக்கமாய் பிரச்சனை சொல்லப்பட்டது. அதற்குள் டாக்டரம்மா வர, போனை வாங்கி அவளும் விஷயத்தை அறிந்துக் கொண்டு, பேஷண்ட பேச சொல்லுங்க என்றாள்.

ஏகாம்பரி, ஏப்ரல் மாதம் வருஷ பொறப்பு கொண்டாடுவதன் சிக்கல்களை எடுத்துக் கூறினாள்.

மெல்ல சிரித்த டாக்டரம்மாள், "இங்க பாரூங்கம்மா! குடும்பம்னு இருந்தா எல்லாரையும் அனுசரித்துப் போகணும், நாம லேடிஸ் நம்ம கொள்கையே பெருசுன்னு சொல்லிக்கிட்டு இருக்க முடியாது. அப்படி யாராவது உங்கக்கிட்ட கேள்வி எழுப்பினா, பாலிட்டீஷியன்ஸ் சொல்லுகிறா மாதிரி மத்தவங்க உணர்வுகளுக்கு மரியாதை தரணும், மதிக்கணும்னு சொல்லிடுங்க. அவ்வளவுதான் மேட்டர் முடிஞ்சிச்சு. இதுல பயப்பட ஒண்ணும் இல்லே. தைரியமா இருங்க"

செல்பேசியை வாங்கி, ஏதோ சொல்ல முற்பட்ட ஏகாம்பரி கணவனிடம், " ஒரு பிராப்பளமும் இல்லே. மெடிசன் எல்லாம் தேவையே இல்லை. கவுன்சிலிங்க் கூட வேண்டியதில்லை. வேணும்னா ஈவினிங், கிளினிக் வாங்க." என்றார் மருத்துவரம்மா.

*********************

* இக்கதை எதிர்காலத்தில் அதாவது, இன்னும் ஒன்றரை மாதம் கழித்து நடக்கும் என்ற அனுமானத்தில் எழுதியதால் அறிவியல் புனைக்கதை வகையறாவில் வரும்
இல்லையா :-)