உய்யடா மானிடா! உய்!

கடந்த பத்து நாளாய் சூரத் அல்லோகல்லோ பட்டுக் கொண்டு இருக்கிறது. காரணம் ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸ்ரீ ரவிசங்கர் வருகை தருகிறார் என்று. எங்குப் பார்த்தாலும், வாய் கொள்ளா சிரிப்புடன் ஆளுயர கட்டவுட், மீடியம், சிறு போஸ்டர், வீதிகளில் மூன்று சக்கர வாகனத்தில் என்று சம்சார சாகரத்தில் உழலும் மக்களுக்கு யோகாவின் மூலம் உய்விக்கிறேன் என்று அருள்பாலித்துக் கொண்டு இருந்தார்.

வாசலில் துண்டு சீட்டு விளம்பர காகீத செய்தியை நீட்டும் கல்லூரி பையன். (விளம்பரத்திற்கு மட்டும் எத்தனை லட்சங்கள் செலவாயிற்றோ) ஒழுங்க படிப்பை கவனிக்க கூடாதா? இந்த ஆன்மீக கடலில் குதிக்க இன்னும் வயசு இருக்கிறது என்று ஆற்றாமையுடன் கேட்டால், ஆண்டி இது பார்ட் டைம் ஜாப் என்று பல்லை காட்டியது அந்த சிறுசு. என்னத்தான் சொல்லுங்க குஜ்ஜூக்கள் கில்லாடிகள். அது சரி, இம்புட்டு கூட்டம் ஏன் அம்முகிறது என்றுக் கேட்காதீர்கள். வியாபாரம், டென்ஷன், கருப்பு பணத்தில் புண்ணியம் சம்பாதித்தல் அல்லது மூன்று நாள் பயிற்சியில் இன்ஸ்டண்டாய் வாழ்வில் உய்யுதல் .

வித விதமாய் செய்திகள் காதில் விழுந்துக் கொண்டு இருக்கின்றன. அருகில் தரிசிக்க ஐநூறு ரூபாய் கட்டணம். காலை தொட்டு கும்பிட/ நம்ஸ்கரிக்க ஆயிரம் ரூபாய் கட்டணம். தெய்வமே! எப்படியோ எனக்கு ஒரு கதை எழுத சூப்பர் மேட்டர் கிடைத்தது! கதை சூப்பரா என்று வாசகர்கள்தான் சொல்லணும் :-)

நேற்றைய இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ்ஸில் கால் பக்கமும், டைம்ஸ் ஆப் இந்தியாவில் முழுப்பக்கத்திலும் ஜக்கி வாசுதேவ். டைம்ஸ் ஆப் இந்தியாவில் தலைப்பு இதுதான் Ignorant Gurus causae more damage than evil ones. அடுத்து எக்ஸ்பிரசில்- I have not read the vedas or the Upanishads, I confess I haven't read the Gita.

என்னமோ போங்க, லெளகீத வாழ்க்கையில் நாளும் உழலும் அஞ்ஞானிகளான நமக்கு சில விஷயங்கள் புரிப்படுவதேயில்லை, அனைத்தும் மாயை என்பது என்றுதான் கற்கப் போகிறோமோ? கேள்வியைப் பாருங்கள்

you ride a motorbike, you wear designer glasses, you drive a land rover, (யாரோட காசு) and dance at disco parties (கொடுமை). Is it part of your brand image? Or is it to say that you can be normal and spiritual (at the same time)?
Being spiritual is being normal. If you are not spiritual , you can be handicapped. What you call spiritual is an experience that is beyond the physical.(அடடா)

கோவை ஆஸ்ரமத்துக்கு அடுத்து, Tennessee, அமேரிக்காவிலாமே? ஏதோ சம்சார சாகரத்தில் நாளும் ஏற்படும் பிரச்சனைகள், தலைவலிகளை ஏறக்கட்டிவிட்டு கிருஷ்ணா, ராமா என்று ஜபித்துக் கொண்டு இருப்பது துறவறம் என்று நினைத்துக் கொண்டு இருந்தேன். ஆனால் இது ஒரு சாம்ராஜ்ஜியத்தையே கட்டியாளும் வேலை இல்லவா? உலக முழுக்க பயணங்கள், தனிவிமானத்தில் பறந்தாலும் பயணம் உடலை வறுத்தாதா?, புது புது ஸ்தாபனங்களை ஏற்படுத்த திட்டங்கள், கொட்டும் பணத்தை கையாள நம்பிக்கையான ஆட்களை தேர்ந்தெடுத்தல், கண்காணித்தல், கணக்கு வழக்குகள், நேரம் காலம் இல்லாமல் தரிசிக்க வரும் வி.ஐ.பிகள் (இவர்களை பகைத்துக் கொள்ள முடியுமா), மணிக்கணக்காய் நீளும் கடவுளை அடையும் வழிகளைச் சொல்லிக் கொடுக்கும் உரைகளை தினமும் புது புதுதாய் சொல்லுதல், தயாரித்துக் கொடுக்க ஆள் இருந்தாலும், பேப்பரைப் பார்த்து படிக்க முடியுமா? ஹஸ்கி வாய்சில் பேச்சு பொங்கி வர வேண்டாமா? இருக்கும்
இருபத்திநாலு மணி நேரத்தில் ஆயிரத்து எட்டு தாத்பரியங்கள்! தான் உய்ய ஒரு நொடியேனும் சிந்தனை ஒருமைப்படுமா? ஒருவேளை இதுதான் கர்மயோகமா?புரியவில்லை :-)