நம் செயல்களே சமூகத்தில் மரியாதையை ஏற்படுத்தி தருகின்றன

குஜராத் மாநிலத்தில் ஒன்றான சூரத், மாநகர அலுவலகத்தில் சரியாய் பத்து ஐந்துக்கு நுழைகிறேன். பத்தேகாலுக்கு தமிழகத்தை சேர்ந்த சூரத் கமிஷனர் அபர்ணா ஐ .ஏ.எஸ். உடன், விகடன் இணையதளத்தின் சக்தி 2009 சிறப்பு மலருக்காக ஒரு நேர்காணல்.


இன்னும் வரவில்லை, வந்து விடுவார் என்றார்கள். அதற்குள் மேடத்திடமிருந்து செல் பேசியில் அழைப்பு. 2007, ஏப்ரல் மாதம் பதவி ஏற்றுக் கொண்டவுடன், மத்திய மாநில அமைச்சின் நிதியுதவியுடன், சுமார் 2200 கோடி ரூபாயில், சூரத்தின் எதிர்கால வளர்ச்சியையும் மனதில் கொண்டு, கழிவு, மழை நீர் வடிக்கால் திட்டம் மற்றும் குடி நீர் குழாய் போடுவதும் வேகமாய் நடந்துக் கொண்டு இருக்கிறது. அவைகளைப் பார்வையிட்டுவிட்டு பத்து நிமிடத்தில் வந்து விடுகிறேன் என்றார் அதே போல் வந்தும் விட்டார்.

கமிஷனரின் உதவியாளர் அழைத்ததும், அவரின் அறைக்குள் நுழைகிறேன். பூங்கொத்தை நீட்டியவுடன், அழகாய் தமிழில் பேச ஆரம்பிக்கிறார்.

முதலில் என்னைப் பற்றிக் கேட்டார். சுருக்கமான அறிமுகத்துடன் சுவாரசியமான பேச்சு ஆரம்பித்தது.

ஐஏஎஸ் தேர்வு எழுத வேண்டும் என்று எப்படி தோன்றியது என்ற சம்பிரதாய கேள்வியுடன் நேர்காணலை ஆரம்பித்தேன்.

விசேஷமாய் எந்த நோக்கமும் இல்லை. என் தந்தை திரு. டி. ஆர்.எஸ் மணி, இந்தியன் ரெவன்யூ சர்வீஸில் பணியாற்றி கமிஷனராய் ஓய்வு பெற்றார். என் அத்தை சத்யபாமா ஐ ஏ எஸ். 1956. பேட்ச். ஆனால் நான் கலெக்டர் ஆக வேண்டும் என்றெல்லாம் நினைத்தது இல்லை. எம்.எஸ்ஸி, எம்.பில் படித்து முடித்ததும், பெற்றோர்கள் அறிவுரைப்படி யூபிஎஸ்ஸி தேர்வு எழுதி, மத்திய அரசு பணிக்கு சென்றேன். பிறகு ஐ ஏ எஸ் தேர்வு எழுதலாம் என்று நினைத்து, எழுதினேன். வெற்றி பெற்றேன் என்றார் வெகு சாதாரணமாய்.

முதல் போஸ்ட்டிங்?
1988ல் தேர்வு பெற்றதும், முதல் போஸ்ட்டிங் நாகாலாந்தில். எந்த ஊரில் போஸ்ட்டிங் போட்டாலும் நான் செய்யும் முதல் காரியம். அங்குள்ள கிராமங்களுக்கு போய் பார்ப்பது. கிராம தலைவர் போன்ற ஆட்களுடன் பேசி, அவர்களின் பிரச்சனைகளை புரிந்துக் கொள்வது. நடக்க பிடிக்கும் என்பதால் நடந்தே பல கிராமங்களுக்கு செல்லுவேன். மக்களின் குறைகளை காது கொடுத்துக் கேட்க ஆரம்பித்தாலே, அவர்களுக்கு நம் மீது நம்பிக்கை வரும். பிறகு பிரச்சனைகளை தீர்ப்பது சுலபமாகிவிடும். அடிப்படை தேவைகளுக்கு முதலில் முக்கியத்துவம் தருவேன்.

மொழி பிரச்சனையாய் இல்லையா?
பத்தாவதுவரை படித்தது டெல்லியில். ஹிந்தி நன்கு தெரியும். அங்கு டெல்லி தமிழ்ச் சங்கம் சார்ப்பாய் நடத்தப்படும் பள்ளியில் படித்தேன். புது மொழிகள் கற்பதில் ஆர்வம் உண்டு. நாகாலாந்தில் அம்மாநில மொழியில் பத்துவகையான (dialect) கிளை மொழிகள் உண்டு. அங்கிருந்த இரண்டரை வருடத்தில் நாகா கிளைமொழி ஒன்றை நன்கு பேச கற்றுக் கொண்டேன். மக்களின் பிரச்சனையை தீர்ப்பதற்கு முதல்படி, அவர்கள் மொழியை அறிவது.

எப்படி ஆரம்பித்தது ஐ ஏ எஸ் வாழ்க்கை?
அம்மா நாகாலாந்து வந்து பார்த்தார். சமாளித்துக் கொள்வேன் என்ற நம்பிக்கை அவருக்கு வந்தது நாங்கள் ஐந்து சகோதரிகள், ஒரு சகோதரன். படிப்பின் அருமையை பெற்றோர்கள் சொல்லிக் கொடுத்திருந்தார்கள். எல்லோரும் பட்ட மேற்படிப்பு முடித்து, தங்கள் தேர்ந்தெடுத்த நல்ல பணியில் இருக்கிறார்கள். நம் செயலை வைத்தே சமூகத்தில் மரியாதை கிடைக்கிறது. மக்களுக்கு நல்லது செய்வதே முதல் குறிகோள் என்பதை தெளிவுப்படுத்திவிட்டால், யாரும் அனாவசியமாய் குறிக்கிட மாட்டார்கள். சில சமயங்களில் குறிக்கீடுகள் வரத்தான் செய்யும். மக்கள் நலனையே முக்கியம் என்பதை தெளிவாக்கிவிட்டால், அவை மறைந்துவிடும். அதையும் தவிர என்பெற்றோர்கள், சகோதர சகோதரிகளின் ஆதரவு எனக்கு மிக பெரிய பலத்தை தருகின்றன.

குஜராத் வல்சாத், பரூஜ்ஜில் 95ல் இருந்து 99 வரை மாவட்ட ஆட்சியாளராய் (district collector) பணிப்புரிந்தேன். முழுக்க முழுக்க தொழில் நகரம். வெளிமாநிலங்களில் இருந்து வேலை தேடிவருபவர்களும் அதிகம். கொஞ்சம் சென்சிடீவ் ஏரியா.மாவட்ட ஆட்சியர்என்ற பொறுப்பு நம்மிடம் மறைந்திருக்கும் திறமைகளை வெளிக் கொண்டுவந்து,எந்த பிரச்சனையையும் சமாளிக்கலாம் என்ற தைரியத்தையும் தருகிறது.

டெல்லியில் 2002 - 2007 வரை கைத்தறி மேம்பாட்டு துறையிலும், நகர வளர்ச்சி டைரக்டராகவும் இருந்தேன். வேலை சுவாரசியமாகவும், சவாலாகவும் நிறைய கற்றும் கொண்டேன்.

நீங்கள் பெண் என்பதால், ஏதாவது தடை ஏற்பட்டு உள்ளதா? அதாவது உங்கள் வேலையில்?
இந்த பதவியில் ஆண் பெண் என்ற பாகுபாடு இல்லை. ஒருவேளை என்னுடன், என் கீழ் வேலை செய்பவர்களுக்கு இருக்கலாம். ஆனால் ஒரு பெண்ணால் சமூகத்தில் இருக்கும் சில பிரச்சனைகளை வெகு சுலபமாய் புரிந்து கொள்ள முடியும். அடிப்படை தேவையான குடி நீர் விநியோகம், மழை, கழிவு நீர் வடிக்கால், தெரு மேம்பால பராமரிப்பு மட்டுமில்லாமல் குழந்தைகள், பெண்கள், முதியவர்களுக்கு பல நலத் திட்டங்களை ஆர்வத்துடன் செய்ய முடிகிறது.

மாநகராட்சியின் கீழ் 30ஹெல்த் செண்டர்கள், 900 படுக்கை வசதியுடன் கூடிய இரண்டு மருத்துவமனைகள் இருக்கின்றன. அதில் ஐந்து வயதுக்கு உட்பட்ட குழந்தைகளுக்கு, கர்ப்பிணிகளுக்கு, பாலூட்டும் தாய்மார்களுக்கு இலவச ஹெல்த், மெடிக்கல் செக்கப்புகள் போன்றவை எங்களால் ஆரம்பிக்கப்பட்டுள்ளன.

மம்தா டிவாஸ்- தாய்மார்கள் தினம் என்ற பெயரில் மாதா மாதம் குடிசைபகுதியில் வாழும் பெண்கள் குழந்தைகளுக்கு ஹெல்த் செக்கப், கவுன்சிலிங், சத்துணவு பற்றிய விழிப்புணர்வு தருகிறோம். மழைக்காலத்தில் ஏற்படும் நோய்களுக்காக, ஏழை மக்களுக்கு இலவச மருத்துவ முகாம் அமைக்கிறோம்.

மிக புதியதாய் இந்தியாவிலேயே முதல் முறையாய் அறிவித்துள்ள திட்டம், நகராட்சியில் பதிவு செய்யப்பட்ட குழந்தைகளுக்கு தடுப்பூசி, போலியோ சொட்டு மருந்து போட வேண்டிய தேதியை எஸ் எம் எஸ் மூலம் அனுப்புகிறோம். இந்த ரிமைண்டர், குழந்தையின் பெயருக்கே அனுப்புகிறோம். இந்த திட்டம் மிக வெற்றிகரமாய் போய் கொண்டு இருக்கிறது.

சமீபத்தில் பிராஜக்ட் யசோதா என்ற பெயரில் தாய்பால் வங்கி ஆரம்பித்துள்ளோம். தாய்மார்களிடம், அதிகமிருக்கும் தாய் பாலை பெற்று முறைப்படி சேமித்து வைக்கப்படுகிறது. தாய் பால் கிடைக்காத, குழந்தைகளுக்கு இப்பால் தரப்படுகிறது. கிட்டதட்ட மாதம் தோறும் நூறு குழந்தைகள் இத்திட்டத்தால் பயனடைகிறார்கள். திட்டத்தை நடை முறைப்படுத்தியுள்ளோம்.

அனைத்துமே புதுமையான அருமையான திட்டங்களாய் இருக்கின்றன. வாழ்த்துக்கள்.பிறகு முதியோர்களுக்கு?

அவர்களுக்கு மரியாதை செய்யும் விதமாய் மூத்த குடிமக்களுக்கு சொத்துவரியில் ஐந்து சதவீதம் விசேஷ தள்ளுபடி அளித்துள்ளோம்.

சீனியர் சிடிசன் கம்யூனிட்டி செண்டர் ஏழு இடங்களில் திறக்க இருக்கிறோம். முதல் இடம் ராண்தேர் என்ற இடத்தில் திறக்க இருக்கிறது. பிராத்தனை/ தியான மண்டபம், லைப்ரரி, பூங்காவுடன் அவர்கள் கூடி பேச இடம். டே கேர் செண்டர். அதில் ஹெல்த் செக்கப்பும் இலவசமாய் உண்டு.

மனதுக்கு நிறைவான மற்றும் பாராட்டுக்கிடைத்த பணிகள்?

சிறந்த மாவட்ட ஆட்சியாளர் விருது வல்சாத் மாவட்டத்தில். வருவாய் துறை, ஆதிவாசி மற்றும் கிராம மேம்பாட்டு துறையில் நன்கு பணிபுரிந்ததற்கு கிடைத்தது.

தொழில்நகரமான பரூஜ்ஜில் தொழிற்சாலைகளை சுற்றியுள்ள கிராம அபிவிருத்திக்கு அங்குள்ள தொழிற்சாலைகளையும் பொறுப்பேற்க செய்தேன். டில்லியில் நகர அபிவிருத்தி திட்ட ஆணையத்தில் வேலை மிக சவாலாய் இருந்தது.

இவை எல்லாம் என் பணியில் மனத்துக்கு நிறைவானவை.

பேச்சு சுவாரசியத்தில் நேரம் போனதே தெரியவில்லை.

அவர் வேலையில் பொழுது போக்கு என்று எல்லாம் நேரத்தை செலவிட முடியாது என்பது தெரிந்தாலும், ஹாபி, விருப்பம் என்று இழுத்தேன்.

சமையல் செய்வது என்று சிரித்தார். அதை தவிர இசையார்வம் உண்டு. அம்மா மிக அழகாய் பூ தையல் போடுவார். எனக்கு தெரியும் விருப்பம் இருக்கிறது. நேரம்தான் இல்லை

கேட்ட கேள்விகளுக்கு அழகாய் தெளிவாய் சொல்லி முடிந்தவருக்கு நன்றி சொல்லிக் கொண்டே நானும் எழுந்தேன்.


--------------------------------------------------------------------------------